Σκηνοθεσία: Roger Young
Σενάριο: Salvatore Basile, Par Lagerkvist
Ηθοποιοί: Billy Zane, Cristiana Capotondi, Filippo Nigro
Και για την Ιστορια να μην ξεχνιομαστε γιατι λεει Μαλακιες η υποθεση, συμπληρωνω την αληθεια: τον Πιλάτο παρουσιάστηκε κατηγορούμενος από τον αρχιερέα ο Ιησούς. Ο Πιλάτος τον καταδίκασε σε θάνατο. Τα γεγονότα σύμφωνα με τα Ευαγγέλια έγιναν ως εξής
Όταν το Μεγάλο Συνέδριο (Σανχεντρίν) έκρινε ένοχο τον Ιησού και τον καταδίκασε σε θάνατο, κλήθηκε ο Πιλάτος ως Ρωμαίος επίτροπος να επικυρώσει την απόφαση αυτή, γιατί διαφορετικά δεν μπορούσε να εφαρμοστεί. Η κατηγορία με την οποία προσάγεται ο Ιησούς ενώπιον του Πιλάτου είναι πολύ σοβαρή γιατί εξακρίβωσαν ότι αυτός:" λέγοντα ἑαυτὸν Χριστὸν βασιλέα εἶναι"
Ακολουθεί μια σύντομη ανάκριση από τον Πιλάτο που ξεκινά με την ερώτηση "Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων;". Ο επίτροπος δεν δέχεται την κατηγορία. Ο αρχιερέας και το πλήθος που τον συνοδεύει διαμαρτύρεται.
Τότε αυτός, είτε γιατί κατάλαβε πως η καταδίκη ήταν άδικη και πως επρόκειτο να θανατωθεί ένας αθώος, είτε από πνεύμα αντιθέσεως προς τους Ιουδαίους θέλησε να τον σώσει. Ένα μάλιστα από τα τεχνάσματα που χρησιμοποίησε για το σκοπό αυτό ήταν το εξής: Επειδή κάθε Πάσχα δινόταν χάρη σε έναν από τους καταδικασμένους σε θάνατο, πρότεινε στο μαινόμενο πλήθος που ζητούσε επίμονα την καταδίκη του Ιησού να διαλέξει σε ποιον από τους δύο, στον Βαραββά ή στον Ιησού, ήθελε να δοθεί η χάρη. Ο Βαραββάς μπήκε επίτηδες στην άλλη μεριά της πλάστιγγας, επειδή ήταν κακοποιός και είχε διαπράξει πρόσφατα κάποιο φόνο (Μαρκ 15.7) γνωστό σε όλους (Μαρκ.15.6-7//Ματθ.27.15-18//Λουκ.23.17//Ιωαν.18.39.) .
Όμως το αποτέλεσμα δεν ήλθε όπως το περίμενε ο Πιλάτος. Ο όχλος προτίμησε χωρίς δεύτερη σκέψη να δοθεί η χάρη στον Βαραββά, δείχνοντας έτσι όλο το μίσος που έκαιγε μέσα του για τον Ιησού. Τα άτομα που αποτελούσαν αυτόν τον όχλο και "...ἐπεφώνουν λέγοντες· Σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν..." αποτελούνταν από τους ακόλουθους και τους οπαδούς του αρχιερέα και της ομάδας του και δεν αντιπροσώπευαν τον απλό λαό. Καθώς όμως ο Πιλάτος που ήταν ιδιοτελής και ενεργούσε πάντα με σκοπιμότητα αντιλήφθηκε πως όχι μόνο η απόφαση του όχλου ήταν αμετάκλητη, αλλά υπήρχε και φόβος να τον κατηγορήσουν στον αυτοκράτορα πως υποστήριξε έναν εχθρό του και να χάσει το αξίωμα του, υποχώρησε και επικύρωσε την καταδίκη του Ιησού, αφού προηγουμένως "...λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου, λέγων, Ἀθῷός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε...". Κατόπιν "...παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ"
Στον Ματθαίο μεταξύ της απόφασης του Συνεδρίου και της ανάκρισης από τον Πιλάτο παρεμβάλλεται η μεταμέλεια του Ιούδα (Ματθ.27.3-10) και μεταξύ του διλήμματος της εκλογής μεταξύ Ιησού και Βαραββά από τον Πιλάτο προς το πλήθος και της τελικής απόφασης του πλήθους για την απελευθέρωση του Βαραββά παρεμβάλλεται η επέμβαση της συζύγου του Πιλάτου υπέρ του Ιησού.(
Στον Λουκά τέλος, μεταξύ της πρώτης ανάκρισης από τον Πιλάτο και της απόφασης του για την επιλογή ενός κρατουμένου που θα απελευθερωνόταν, παρεμβάλλεται η ανάκριση από τον Ηρώδη Αντίπα(Λουκ.23.5-16).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.