Βερολίνο, Απρίλιος του 1945. Μια αυτοκρατορία
λίγο πριν την οριστική πτώση, ένας λαός που 'αυτοκτονεί' στο πεδίο της
μάχης, άνθρωποι στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου. Η ταινία καταγράφει τις
τελευταίες ημέρες του ναζιστικού κράτους,
την πεισματική άρνηση του Χίτλερ να παραδώσει την πόλη του Βερολίνου,
την παράνοια και τη φρίκη του τέλους μιας εποχής παραλογισμού και
κτηνωδίας.
Ο Χίτλερ, η γραμματέας του, η Εύα Μπράουν, η οικογένεια Γκέμπελς και οι λοιποί συνένοχοι περνούν τις τελευταίες τους στιγμές στο αρχηγικό καταφύγιο. Με την προβολή του «Downfall» ξέσπασαν θύελλες αντιδράσεων και δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστήριξαν ότι 'εξανθρωπίζοντας' τον Χίτλερ - μέσα από τη συγκλονιστική πέρα για πέρα ερμηνεία του Bruno Ganz - του δόθηκε άλλοθι ή και συγχώρεση για τα εγκλήματά του. Όμως η ουσία της ταινίας και η αλήθεια δεν βρίσκονται εκεί. Το να χαρακτηρίσεις κάποιον ως 'τέρας' είναι ένας εύκολος τρόπος να μην τον αντιμετωπίσεις. Το δύσκολο είναι να καταλάβεις πως ένας άνθρωπος σαν τον Χίτλερ (ο οποίος ήταν χορτοφάγος, αγαπούσε τους σκύλους, είχε αδυναμία στις νεαρές γραμματείς και τάση για διπολικές εξάρσεις οργής και επικίνδυνες αντιεβραϊκές ρητορείες) έφτασε να γοητεύσει ένα λαό και να οδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα στο αιματοκύλισμα.
Ακριβώς αυτό κάνει η ταινία που δεν τελειώνει με το θάνατό του, αλλά προχωρά στο να δείξει ακριβώς ποια ήταν τα αποτελέσματα, ποια η καταστροφή που η παράνοιά του έθεσε σε κίνηση. Χωρίς αμφιβολία μια πολύ σημαντική ταινία για την πτώση του Γ΄Ράιχ, πραγματεύεται ένα θέμα ταμπού και καταφέρνει να ξεγυμνώσει τους πρωταγωνιστές της από τα χαρακτηριστικά καρικατούρας που τους ακολουθούν 60 χρόνια τώρα, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με πραγματικούς ανθρώπους που έκαναν τις φριχτές αυτές πράξεις.
Ο Χίτλερ, η γραμματέας του, η Εύα Μπράουν, η οικογένεια Γκέμπελς και οι λοιποί συνένοχοι περνούν τις τελευταίες τους στιγμές στο αρχηγικό καταφύγιο. Με την προβολή του «Downfall» ξέσπασαν θύελλες αντιδράσεων και δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστήριξαν ότι 'εξανθρωπίζοντας' τον Χίτλερ - μέσα από τη συγκλονιστική πέρα για πέρα ερμηνεία του Bruno Ganz - του δόθηκε άλλοθι ή και συγχώρεση για τα εγκλήματά του. Όμως η ουσία της ταινίας και η αλήθεια δεν βρίσκονται εκεί. Το να χαρακτηρίσεις κάποιον ως 'τέρας' είναι ένας εύκολος τρόπος να μην τον αντιμετωπίσεις. Το δύσκολο είναι να καταλάβεις πως ένας άνθρωπος σαν τον Χίτλερ (ο οποίος ήταν χορτοφάγος, αγαπούσε τους σκύλους, είχε αδυναμία στις νεαρές γραμματείς και τάση για διπολικές εξάρσεις οργής και επικίνδυνες αντιεβραϊκές ρητορείες) έφτασε να γοητεύσει ένα λαό και να οδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα στο αιματοκύλισμα.
Ακριβώς αυτό κάνει η ταινία που δεν τελειώνει με το θάνατό του, αλλά προχωρά στο να δείξει ακριβώς ποια ήταν τα αποτελέσματα, ποια η καταστροφή που η παράνοιά του έθεσε σε κίνηση. Χωρίς αμφιβολία μια πολύ σημαντική ταινία για την πτώση του Γ΄Ράιχ, πραγματεύεται ένα θέμα ταμπού και καταφέρνει να ξεγυμνώσει τους πρωταγωνιστές της από τα χαρακτηριστικά καρικατούρας που τους ακολουθούν 60 χρόνια τώρα, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με πραγματικούς ανθρώπους που έκαναν τις φριχτές αυτές πράξεις.
κωδικος: teniesonline.ucoz.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.